Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τάκης Κορωναίος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 07/12/2016.
Τάκης Κορωναίος
Προσωπικά στοιχεία
Πλ. ΌνομαΠαναγιώτης Κορωναίος
ΕθνικότηταΕλληνική
Γέννηση8 Οκτωβρίου 1952 (1952-10-08) (72 ετών)
Ρέθυμνο, Ελλάδα
Ύψος1,86 μ.
ΚολέγιοΚολλέγιο Μισισίπι (1970 - 1974)
Στοιχεία καριέρας
Ντραφτ1974 / -
Αθλ. καριέρα1968 - 1990
Καριέρα σε συλλόγους
Ως παίκτης:0
1968 - 1985 0 Παναθηναϊκός
1985 - 1986 0 Π.Α.Ο.Κ
1986 - 1989 0 Πανιώνιος
1989 - 1990 0 Παναθηναϊκός
Ως προπονητής:0
- 0 Μαρούσι
- 0 Α.Ο. Δάφνης
- 0 Α.Ο. Νήαρ Ηστ Καισαριανής
- 0 Κεραυνός Στροβόλου
2007 - 2008 0 Πανιώνιος γυναικείο τμήμα
2008 - 2009 0 Παναθηναϊκός γυναικείο τμήμα
Εθνικές ομάδες
Ως παίκτης:0
- 1970 0 Εθνική Ελλάδας U18
1975 - 1981 0 Εθνική Ελλάδας

Ο Τάκης (Παναγιώτης) Κορωναίος (Ρέθυμνο, 8 Οκτωβρίου 1952) είναι Έλληνας πρώην διεθνής αθλητής της καλαθοσφαίρισης και πρώην προπονητής. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες καλαθοσφαιριστές, όντας ένας από τους καλύτερους σκόρερ. Είναι ο πέμπτος σκόρερ όλων των εποχών στο ελληνικό πρωτάθλημα με 7.465 πόντους.[1]

Αθλητική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άρχισε να παίζει με την ανδρική ομάδα πολύ πριν την ενηλικίωση του. Όταν αυτή ήρθε το 1970 ο Κορωναίος έγινε ο πρώτος Έλληνας αθλητής του μπάσκετ που κέρδισε υποτροφία από αμερικανικό πανεπιστήμιο. Μέσα από το κολέγιο του Μισισίπι εξελίχθηκε με εντυπωσιακό τρόπο κι έτσι η πρώτη κλήση του στην Εθνική ομάδα ήταν θέμα χρόνου να έρθει. Το 1972, ο Ρίτσαρντ Ντουκσάιρ του έδωσε αυτήν την ευκαιρία να αγωνιστεί στους Βαλκανικούς αγώνες του Σεράγεβο.

Διέγραψε σημαντική καριέρα με τον Παναθηναϊκό, ως παίκτης του οποίου στην θητεία του που κράτησε δεκαοκτώ χρόνια (1968 με 1985) κατέκτησε 11 πρωταθλήματα και 3 κύπελλα Ελλάδας. Έχοντας στο πλάι του παίκτες ο Κόντος,ο Κέφαλος, ο Παπάζογλου, ο Κοκολάκης, ο Ιορδανίδης και ο Παπαντωνίου,πανηγύρισε έξι Πρωταθλήματα. Η πρώτη φορά που πλασαρίστηκε στην πρώτη 5άδα των σκόρερ του Πρωταθλήματος (4ος) ήταν την περίοδο 1983-84 όταν σημείωσε 609 πόντους ενώ ήταν 5ος ένα χρόνο μετά με 576, στην τελευταία σεζόν του στον Παναθηναϊκό, πριν από εκείνη με την οποία έβαλε τίτλους τέλους στην καριέρα του.

Στη συνέχεια αγωνίστηκε στον ΠΑΟΚ τη χρονιά 1985-86 και τον Πανιώνιο μεταξύ 1986 και 1989. Μάλιστα κατάφερε στις δύο πρώτες από αυτές τις σεζόν να βρεθεί στην 3η θέση των σκόρερ, την περίοδο 1986-87 με 496 πόντους -συμπεριλαμβανομένων και των αγώνων πλέι οφ- και την περίοδο 1987-88 με 401.

Ολοκλήρωσε την αθλητική του πορεία την αγωνιστική περίοδο 1989-90 με τον Παναθηναϊκό για να κλείσει μια διαδρομή 25 χρόνων.[2]

Τιμές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανήκει στους ''θρύλους'' της ομάδας του Παναθηναϊκού.

Το 2008 σε μεγάλη ψηφοφορία για τις 100 μεγαλύτερες προσωπικότητες για τα 100 χρόνια στην ιστορία του Παναθηναϊκού Α.Ο, βγήκε 60ος συνολικά και 12ος καλαθοσφαιριστής.

Την 1η Φεβρουαρίου 2019, τιμήθηκε από τον Παναθηναϊκό ως ένα από τα σημαντικότερα πρόσωπα στην ιστορία της ομάδας που συμπληρώνει το 2019, 100 χρόνια μπασκετικής ιστορίας.[3]

Προπονητική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αποχωρώντας από την ενεργό δράση, διατέλεσε αρχικά προπονητής ερασιτεχνικών σωματείων της Αττικής. Συνεργάστηκε ακολούθως με τους συλλόγους ΓΣ Αμαρουσίου, Κεραυνός Στροβόλου στην Κύπρο, ΑΟ Δάφνη, Νήαρ Ηστ Καισαριανής, τη γυναικεία ομάδα του Πανιώνιου το 2007 και την αντίστοιχη του Παναθηναϊκού το επόμενο έτος.

Εθνική ομάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αγωνίστηκε για την εθνική Εφήβων στις 29 Μαρτίου 1970, κατά τη νίκη 119-55 επί της Αιγύπτου όπου σημείωσε 4 πόντους. Χρίστηκε διεθνής με την Ανδρών Ελλάδας σε 150 αγώνες πετυχαίνοντας 1.832 πόντους συνολικά, για πρώτη φορά την 25η Ιούλιος 1972 εναντίον της Βουλγαρίας στο Σαράγεβο για το Βαλκανικό κύπελλο και τελευταία στις 29 Οκτωβρίου 1981 σε φιλική αναμέτρηση με την Πολωνία. Επίσης αγωνίστηκε στα Ευρωμπάσκετ 1975, 1979 και 1981. Τιμής ένεκεν μετείχε και στον φιλικό αγώνα Ελλάδα-Ολλανδία της 2ας Ιουλίου 1999, σε ηλικία 46 ετών. Υπήρξε επίσης διεθνής με την ομάδα Ενόπλων.

Τίτλοι-Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τον Παναθηναϊκό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με την Εθνική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Παγκόσμιο πρωτάθλημα ΣΙΣΜ: ασημένιο μετάλλιο (β' θέση) 1976, 1977 και 1978
  • Μεσογειακοί Αγώνες: χρυσό μετάλλιο (α' θέση) 1979
  • Βαλκανικό κύπελλο:
    • χρυσό μετάλλιο (α' θέση) 1979
    • ασημένιο μετάλλιο (β' θέση) 1972
    • χάλκινο μετάλλιο (γ' θέση) 1974, 1976, 1977, 1980

Ατομικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πάνος Φιαμέγκος (συνεργ. στατιστικών Ν. Πετρόπουλος), Παναθηναϊκός, 90 χρόνια ιστορικής πορείας • 1908-1998, Εκδόσεις Γ. Γεωργαλάς, Αθήνα 1998
  • Ιστορία • Πράσινοι Μύθοι, επίσημος ιστότοπος ΚΑΕ Παναθηναϊκός.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Τα "κανόνια" του ελληνικού Πρωταθλήματος: Τάκης Κορωναίος». Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2021. 
  2. ↑ Team, Allstarbasket (27 Αυγούστου 2018). «Τα κανόνια του ελληνικού μπάσκετ: Τάκης Κορωναίος». AllStar Basket. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2019. 
  3. ↑ «Ο Παναθηναϊκός βράβευσε τον Τάκη Κορωναίο (pics)». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τάκης_Κορωναίος&oldid=10750916"